Paradontoza, czyli choroba przyzębia, jest powszechnym schorzeniem, które dotyka struktury podtrzymujące zęby, w tym dziąsła, kość oraz więzadła ozębnej. Jednym z innowacyjnych i skutecznych metod leczenia utraty zębów jest stosowanie implantów dentystycznych. Jednak pytanie, czy obecność paradontozy stanowi przeszkodę w procesie leczenia implantologicznego, pozostaje tematem dyskusji wśród specjalistów oraz pacjentów. Zatem czy choroba przyzębia jest przeciwwskazaniem do wszczepienia implantów?
Najważniejsze informacje:
- Paradontoza - charakterystyka i etiologia
- Czym są implanty dentystyczne?
- Wpływ paradontozy na leczenie implantologiczne
- Paradontoza jako przeszkoda w leczeniu implantologicznym
- Leczenie paradontozy przed implantacją
Paradontoza - charakterystyka i etiologia
Paradontoza jest schorzeniem, które dotyka różne elementy jamy ustnej, w tym dziąsła, okostną i ozębną. Jest to skrajna forma choroby przyzębia, a jej objawy obejmują szereg niepokojących zmian, takich jak krwawienie dziąseł, obniżanie szyjek zębowych, zanik kości szczęki lub żuchwy, a także stany zapalne tkanek miękkich. To stadium choroby, które może prowadzić do utraty zębów, gdyż wpływa na ich stabilność, sprawiając, że stopniowo tracą swoją moc i zaczynają się chwiać, a w skrajnych przypadkach mogą wypadać.
Paradontoza zwykle rozwija się na skutek zaniedbania higieny jamy ustnej. Niewłaściwe szczotkowanie zębów oraz brak innych metod usuwania płytki bakteryjnej, takich jak nitkowanie czy płukanie ust specjalnymi płynami, prowadzi do gromadzenia się nadmiernego kamienia nazębnego. Ten osad, zazwyczaj obecny poniżej linii dziąseł, stanowi idealne środowisko dla bakterii, które z kolei powodują uszkodzenia tkanek przyzębia oraz predestynują do rozwoju tzw. kieszonek dziąsłowych.
Czym są implanty dentystyczne?
Implanty dentystyczne są nowoczesną formą uzupełniania utraconych zębów, które polega na wszczepieniu sztucznych korzeni zębów w kość szczęki lub żuchwy. Materiały używane do produkcji implantów, takie jak tytan, są biokompatybilne, co minimalizuje ryzyko odrzutu przez organizm. Proces implantacji obejmuje kilka etapów, począwszy od chirurgicznego umieszczenia implantu w kości, aż do zakotwiczenia go w otaczających go tkankach. Następnie na wszczepionym korzeniu mocuje się koronę zęba, tworząc w ten sposób kompleksową rekonstrukcję utraconego zęba.
Wpływ paradontozy na leczenie implantologiczne
Kluczowym pytaniem, które nurtuje pacjentów i specjalistów, jest czy paradontoza wyklucza możliwość leczenia implantologicznego? Istnieje kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę przy analizie tego zagadnienia.
Stopień zaawansowania paradontozy
Stopień zaawansowania paradontozy ma istotne znaczenie. W początkowych fazach choroby, gdy uszkodzenia są ograniczone do dziąseł, istnieje większa szansa na sukces implantacji. W przypadku zaawansowanej paradontozy, która prowadzi do utraty znacznej ilości kości, może być konieczne przeprowadzenie dodatkowych zabiegów odbudowy kości przed implantacją.
Kontrola zapalna
Skuteczna kontrola stanu zapalnego jest kluczowa dla powodzenia leczenia implantologicznego. Pacjenci z paradontozą muszą być pod stałą opieką stomatologiczną, aby utrzymać zdrowie dziąseł i uniemożliwić nawrót stanu zapalnego, co mogłoby zaszkodzić implantom.
Stan ogólny pacjenta
Ocena stanu zdrowia ogólnego pacjenta jest kluczowym elementem przy planowaniu leczenia implantologicznego. Choroby ogólne, takie jak cukrzyca czy schorzenia układu krążenia, mogą wpływać negatywnie na proces gojenia się implantów. W przypadku pacjentów z paradontozą konieczne jest dokładne zbadanie ogólnego stanu zdrowia, aby ocenić ryzyko powikłań.
Indywidualny plan leczenia
Każdy przypadek paradontozy jest unikalny, dlatego plan leczenia implantologicznego powinien być opracowany indywidualnie. W niektórych przypadkach można rozważyć tymczasowe rozwiązania, takie jak protezy czasowe, aby zapewnić pacjentowi estetykę i funkcjonalność w trakcie leczenia paradontozy.
Współpraca specjalistów
Skuteczne leczenie pacjentów z paradontozą wymaga współpracy różnych specjalistów, takich jak periodontolog i implantolog. Zintegrowane podejście pozwala na skuteczne leczenie choroby przyzębia oraz możliwość wprowadzenia implantów.
Paradontoza jako przeszkoda w leczeniu implantologicznym
Zanik tkanki kostnej
W zaawansowanych przypadkach paradontozy dochodzi do stopniowego zaniku tkanki kostnej w okolicy utraconego zęba. Brak odpowiedniej ilości zdrowej tkanki kostnej może utrudnić lub nawet uniemożliwić prawidłowe umieszczenie implantu.
Ryzyko infekcji
Pacjenci z paradontozą są bardziej podatni na infekcje jamy ustnej, co stanowi potencjalne ryzyko dla procesu gojenia się po implantacji. Infekcje mogą wpływać negatywnie na trwałość i skuteczność implantu.
Konieczność leczenia wstępnego
W przypadku zaawansowanej paradontozy, leczenie implantologiczne może wymagać wcześniejszego leczenia choroby przyzębia. To dodatkowy etap, który może przedłużyć proces leczenia i zwiększyć koszty dla pacjenta.
Brak miejsca do implantacji
W przypadku dużego zaniku tkanki kostnej, lekarze mogą mieć trudności w znalezieniu odpowiedniego miejsca do umieszczenia implantu. Nieprawidłowe umiejscowienie implantu może prowadzić do niemożności integracji z tkanką kostną.
Leczenie paradontozy przed implantacją
Mimo wyzwań związanych z implantacją u pacjentów z paradontozą, istnieją strategie mające na celu umożliwienie skutecznej procedury implantologicznej, takie jak:
Leczenie paradontozy
Pierwszym krokiem jest skuteczne leczenie paradontozy. Zastosowanie odpowiednich procedur, takich jak skaling (usunięcie kamienia nazębnego gromadzącego się na powierzchniach koron zębów) i kiretaż (oczyszczalnie kieszonki przyzębnej z kamienia nazębnego, resztek pokarmowych itp.), pozwala na kontrolę stanu zapalnego i zahamowanie utraty tkanki kostnej.
Przeszczepy kostne
W przypadku znacznego zaniku tkanki kostnej może być konieczne przeszczepienie kości, aby przywrócić odpowiednią ilość tkanki. To podejście zwiększa szanse na pomyślną implantację.
Higiena jamy ustnej
Znacząca rolę odgrywa utrzymywanie odpowiedniej higieny jamy ustnej przez pacjenta. Regularna higiena i wizyty kontrolne pomagają w zapobieganiu nawrotom paradontozy i utrzymaniu zdrowia przyzębia po implantacji.
Produkty powiązane
Choroba przyzębia, w postaci paradontozy, stanowi wyzwanie dla leczenia implantologicznego, jednak niekoniecznie przekreśla możliwość zastosowania tej nowoczesnej metody w odbudowie utraconego uzębienia. Kluczowym jest indywidualne podejście do każdego przypadku, ocena stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta, a także skuteczne leczenie choroby przyzębia przed przystąpieniem do procedury implantacji.
Bibliografia:
- Patel RM. Dental Implants for Patients with Periodontitis. Prim Dent J. 2020;8(4):54-61. doi:10.1308/205016820828463898
- King, E., Patel, R., Patel, A. et al. Should implants be considered for patients with periodontal disease?. Br Dent J 221, 705–711 (2016). https://doi.org/10.1038/sj.bdj.2016.905
- https://ahoa.es/en/dental-implants-periodontal-disease/
